Verbum

вакхана́лія

(лац. bacchanalia, ад гр. Bakchos = Вакх)

1) свята ў гонар Вакха, бога вінаградарства і вінаробства ў Старажытнай Грэцыі і Старажытным Рыме;

2) перан. разгульнае баляванне, дзікі разгул.

вакцы́на

(фр. vaccine, ад лац. vaccines = каровін)

прэпарат для прафілактычных і лячэбных прывівак прышчэпак супраць заразных хвароб (напр. супрацьтыфозная в.).

вала́н

(фр. volant)

1) шарык з апярэннем для гульні ў бадмінтон;

2) прышыўная палоска тканіны ў выглядзе брыжоў на сукенцы, спадніцы, блузцы.

валанцёр

(фр. volontaire)

1) асоба, якая добраахвотна паступіла на вайсковую службу (у Англіі, Францыі, Італіі і некаторых іншых краінах);

2) той, хто добраахвотна ўдзельнічае ў якой-н. справе (звычайна новай, цяжкай).

валарыза́цыя

(фр. valorisation)

1) павышэнне цаны тавару або курсу папяровых грошай пры дапамозе дзяржаўных мерапрыемстваў;

2) тое, што і рэвальвацыя.

валейбо́л

(англ. volley-ball, ад volley = адбіваць на ляту + ball = мяч)

спартыўная гульня ў мяч, які перакідваецца цераз сетку ад адной каманды да другой.

валідо́л

(ад лац. validus = моцны + oleum = алей)

лекавы прэпарат, здольны расшыраць сасуды; прымяняецца пры болях у сэрцы.

вальва́цыя

(англ. valuation)

вызначэнне вартасці іншаземнай валюты ў нацыянальных грашовых адзінках.

валье́ра

(фр. voliére)

абгароджаная пляцоўка для ўтрымання птушак або звяроў (у заапарку, запаведніку і інш.).

валюнтары́зм

(ням. Voluntarismus, ад лац. voluntarius = валявы)

1) напрамак у філасофіі, які аб’яўляе волю вышэйшым прынцыпам быцця, першаасновай усяго іншага;

2) суб’ектывісцкія, самавольныя рашэнні без уліку аб’ектыўных умоў грамадскага жыцця.