Verbum

рэ́стлінг

(англ. wrestling)

разнавіднасць прафесійнай барацьбы (з выкарыстаннем прыёмаў класічнай барацьбы і дзюдо).

рэстыту́цыя

(лац. restitutio)

юр. аднаўленне былых парушаных правоў з кампенсацыяй страт.

рэсу́рсы

(фр. ressources = дапаможныя сродкі)

сродкі, запасы, крыніцы чаго-н. (напр. прыродныя р., харчовыя р.).

рэ́тра

(лац. retro = назад)

усё, што ўзнаўляе старадаўняе, мінулае (напр. мода на р.).

рэтрагра́д

(лац. retrogradus = які ідзе назад)

чалавек з адсталымі поглядамі, праціўнік прагрэсу.

рэтраспекты́ўны

(фр. retrospectif, ад лац. retro = назад + spectare = глядзець)

звернуты назад, да мінулага; прысвечаны разгляду мінулага (напр. р. паказ фільмаў).

рэфарма́цыя

(лац. reformatio = змяненне)

1) сацыяльна-палітычны рух супраць феадалізму ў Заходняй Еўропе XVI ст., які набыў форму барацьбы з каталіцкай царквой;

2) правядзенне рэлігійных пераўтварэнняў у духу пратпэстантызму.

рэфера́т

(ням. Referat, ад лац. referre = дакладваць, паведамляць)

кароткі выклад якога-н. пытання, зместу кнігі, а таксама даклад з такім выкладам.

рэферэ́ндум

(лац. referendum = тое, што павінна быць паведамлена)

усенароднае галасаванне з мэтай высветліць грамадскую думку па якім-н. важным дзяржаўным пытанні.

рэферэ́нт

(лац. referens, -ntis = які паведамляе)

службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам або кансультантам па пэўных пытаннях (напр. р. міністра).