Verbum

эскапа́да

(фр. escapade, ад іт. scappata)

экстравагантная выхадка, выпад.

эскапі́зм

(англ. escapism, ад escape = бегчы, ратавацца)

імкненне адысці ад рэальнага жыцця, ад жыццёвых праблем у свет ілюзій, фантазій.

эскапі́ст

(англ. escapist, ад escape = бегчы, ратавацца)

той, хто прытрымліваецца эскапізму.

эскартава́ць

(фр. escorter)

суправаджаць каго-н., што-н. у якасці эскорту.

эскі́з

(фр. esquisse)

1) папярэдні накід малюнка, карціны; накід, план літаратурнага або музычнага твора;

2) малюнак, па якім ствараецца дэкарацыя, тэатральны касцюм і інш.

эско́рт

(фр. escorte. ад іт. scorta)

1) канвой, ахова, суправаджэнне каго-н. (напр. ганаровы э., э. матацыклістаў);

2) група ваенных суднаў, прызначаная для аховы транспартных суднаў пры марскім пераходзе.

эспера́нта

(эсп. esperanto, ад лац. sperare = спадзявацца)

штучная міжнародная мова, створаная ў 1887 г. варшаўскім урачом Л. Заменгофам.

эстака́да

(фр. estacade, ад îm. steccata = загарода)

надземнае збудаванне маставога тыпу ў месцы перасячэння шляхоў для пропуску транспарту, пешаходаў, пракладвання інжынерных камунікацый і інш.

эста́мп

(фр. estampé)

адбітак мастацкага відарыса з друкарскай формы, выкананай мастаком або майстрам-гравёрам.

эстафе́та

(фр. estafette < îm. stafetta, ад staffa = стрэмя)

спаборніцтва спартыўных каманд па бегу ці плаванню са зменай удзельнікаў на дыстанцыі і перадачай умоўнага прадмета, а таксама прадмет, які перадаецца на такім спаборніцтве.