Verbum

дэманта́ж

(фр. démontage)

разборка машын, станкоў, абсталявання для рамонту або перамяшчэння на новае месца (напр. д. электрастанцыі).

дэмараліза́цыя

(фр. démoralisation)

упадак духу, дысцыпліны, а таксама маральнае разлажэнне (напр. д. арміі, д. грамадства).

дэма́рш

(фр. démarche)

дыпламатычнае выступленне ў форме ноты, заявы, адрасаванае ўраду якой-н. дзяржавы з мэтай выразіць пратэст, перасцярогу, дамагчыся ўступак і інш.

дэме́нцыя

(лац. dementia = шаленства)

мед. прыдуркаватасць, якая ўзнікае ў чалавека ў выніку паражэння галаўнога мозгу пры атэрасклерозе, эпілепсіі і інш. (параўн. алігафрэнія).

дэмісезо́нны

(фр. demisaison = пераходная пара года)

прызначаны для нашэння вясной і восенню (напр. д-ае паліто).

дэ́мпінг

(англ. dumping = літар. скідванне)

продаж тавараў на знешнім рынку па зніжаных цэнах з мэтай выцяснення канкурэнтаў.

дэнаміна́цыя

(лац. denominatio = перайменаванне)

экан. змяненне намінальнай вартасці грашовых знакаў для ўпарадкавання грашовага абарачэння і спрашчэння разлікаў.

дэнанса́цыя

(фр. dénonsation)

заява якой-н. дзяржавы аб скасаванні міжнароднага дагавору.

дэпазі́т

(лац. depositum = рэч, аддазеная на зберажэнне)

грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову для захоўвання.

дэпазі́тар

(лац. depositor)

1) уладальнік дэпазіту;

2) тое, што і дэпанент 2.