Verbum

рэва́нш

(фр. revanche = адплата, пакаранне)

адплата за паражэнне, няўдачу, пройгрыш (на вайне, у гульні), а таксама барацьба з мэтай узяць верх над ранейшым пераможцам (напр. імкнуцца да рэваншу, матч-рэванш).

рэваншы́зм

(фр. revanchisme)

палітыка пераможанай у вайне дзяржавы або яе пэўных грамадскіх сіл, накіраваная на падрыхтоўку новай вайны з мэтай узяць рэванш.

рэвера́нс

(фр. révérence)

1) пачцівы паклон з лёгкім прысяданнем як знак прывітання, падзякі і інш.;

2) перан. празмернае выражэнне пачцівасці (напр. рабіць рэверансы).

рэ́верс

(англ. reverse, ад лац. reversus = адваротны)

1) прыстасаванне, пры дапамозе якога можна мяняць напрамак руху машыны ў процілеглы бок;

2) адваротны бок манеты, медаля (параўн. аверс);

3) пісьмовае абавязацельства, якое гарантуе што-н.;

4) удар над галавой злева пры гульні ў тэніс.

рэві́зія

(лац. revisio = перагляд)

1) праверка правільнасці і законнасці чыіх-н. дзеянняў (прадпрыемства, установы, арганізацыі, службовай асобы);

2) перагляд палажэнняў вучэння, тэорыі з мэтай унесці ў іх карэнныя змены.

рэвізо́р

(лац. revisor = які правярае)

службовая асоба, упаўнаважаная рабіць рэвізію, праверку дзейнасці прадпрыемства, установы, арганізацыі.

рэвю́

(фр. revue = агляд)

тэатральны агляд, паказ асобных сцэн і нумароў, аб’яднаных агульнай тэмай.

рэга́ліі

(лац. regalia, ад regalis = царскі)

1) знешнія знакі манархічнай улады (карона, скіпетр, трон і інш.);

2) знакі ўзнагароды (ордэн, медаль і інш.).

рэга́та

(іт. regata, ад riga = рад)

спартыўнае спаборніцтва на вёсельных, парусных або маторных суднах.

рэ́гбі

(англ. rugby, ад Rugby = назва горада ў Англіі)

спартыўная камандная гульня накшталт футбола, у час якой дазваляецца браць мяч рукамі.