Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уко́вка техн. уко́ўка, -кі ж.

уковыля́ть сов., прост. пачыкільга́ць.

укоко́шенный прост. укако́шаны;

укоко́шить сов., укако́шыць.

уко́л в разн. знач. уко́л, -лу м.;

уко́л иго́лкой уко́л іго́лкай;

назна́чить больно́му уко́лы мед. прызна́чыць хво́раму ўко́лы;

уко́л самолю́бию перен. уко́л самалю́бству.

уко́лотый прям., перен. уко́латы;

уколо́ть сов., прям., перен. укало́ць;

я уколо́л ру́ку я ўкало́ў руку́;

замеча́ние его́ уколо́ло заўва́га яго́ ўкало́ла;

уколо́ться укало́цца.

уколупну́ть сов., прост. укалупну́ць, укалупі́ць.

уко́м е́здный комите́т) ист. павятка́м, -ма м. (павято́вы камітэ́т).