вы́росток спец. вы́растак, -тка м.
выруба́ние
1. высяка́нне, -ння ср.;
2. выру́бліванне, -ння ср.; см. выруба́ть;
вы́рубить сов.
1. вы́сечы, мног. павысяка́ць;
2. горн. вы́рубіць, мног. павыру́бліваць;
вы́рубиться вы́сечыся;
вы́рубиться из ча́щи ле́са вы́сечыся з гушчару́ ле́су;
вы́рубка ж.
1. (действие) высяка́нне, -ння ср., вы́сечка, -кі ж.; выру́бліванне, -ння ср.; вы́рубка, -кі ж.; см. выруба́ть;
2. (вырубленное место) прост. вы́сечка, -кі ж.;
3. (зарубка) зару́бка, -кі ж., засе́чка, -кі ж.;
вы́рубленный
1. вы́сечаны, мног. павысяка́ны;
2. вы́рублены, мног. павыру́бліваны; см. вы́рубить.
вы́ругать сов., разг. вы́лаяць;