Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́валенный вы́валены, мног. павыва́льваны, вы́кінуты, мног. павыкіда́ны, павыкі́дваны, вы́вернуты, мног. павываро́чваны, вы́кулены, мног. павыку́льваны; см. вы́валить.

выва́ливание выва́льванне, -ння ср., выкіда́нне, -ння ср., выкі́дванне, -ння ср., вываро́чванне, -ння ср., выку́льванне, -ння ср.; см. выва́ливатьI 1.

выва́ливатьI несов.;

1. разг. выва́льваць, выкіда́ць, выкі́дваць, вываро́чваць, выку́льваць;

2. (выходить, появляться в большом количестве) прост. выва́льваць.

выва́ливатьII несов. (валяя, пачкать в чём-л.) прост. ука́чваць, выка́чваць, пэ́цкаць.

выва́ливатьсяI несов., возвр., страд., разг. выва́львацца, выкіда́цца, выкі́двацца, вываро́чвацца, выку́львацца; см. вы́валиться, выва́ливатьI 1.

выва́ливатьсяII несов., возвр., страд., прост. ука́чвацца, выка́чвацца, пэ́цкацца; см. вы́валяться, выва́ливатьII.

вы́валить сов.

1. разг. вы́валіць, мног. павыва́льваць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць, вы́куліць, мног. павыку́льваць;

2. (выйти в большом количестве) прост. вы́валіць;

вы́валиться разг. вы́валіцца, мног. павыва́львацца, вы́кінуцца, мног. павыкіда́цца, павываро́чвацца, вы́куліцца, мног. павыку́львацца; выку́львацца; см. выва́ливатьсяI.

вы́валянный укача́ны, вы́качаны, упэ́цканы;

вы́валять сов., прост. укача́ць, вы́качаць, упэ́цкаць;