Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вына́шивание выно́шванне, -ння ср.;

вына́шивать несов., прям., перен. выно́шваць; см. вы́носитьI;

вына́шиваться возвр., страд. выно́швацца.

вынесе́ние в разн. знач. вынясе́нне, -ння ср.

вы́несенный вы́несены.

вы́нести сов.

1. в разн. знач. вы́несці, мног. павыно́сіць (о впечатлении — ещё) атрыма́ць;

вы́нести ме́бель из ко́мнаты вы́несці (павыно́сіць) мэ́блю з пако́я;

вы́нести за ско́бки вы́несці за ду́жкі;

вы́нести вопро́с на собра́ние вы́несці пыта́нне на сход;

волна́ вы́несла ло́дку на бе́рег хва́ля вы́несла ло́дку на бе́раг;

вы́нести пригово́р вы́несці прысу́д;

вы́нести впечатле́ние атрыма́ць ура́жанне;

вы́нести благода́рность вы́несці падзя́ку;

2. (умчать, вывезти куда-л.) вы́несці, вы́мчаць;

ло́шади вы́несли са́ни на поля́ну ко́ні вы́неслі (вы́мчалі) са́ні на паля́ну;

3. (выдержать, вытерпеть) вы́несці, зне́сці, вы́церпець;

вы́нести на свои́х плеча́х вы́несці на сваі́х пляча́х;

вы́нестись вы́несціся, вы́мчацца.

вынима́ть несов.

1. выма́ць;

2. портн. выраза́ць, вырэ́зваць;

вынима́ться

1. выма́цца;

2. страд. выма́цца; выраза́цца, вырэ́звацца; см. вынима́ть.

вы́нос м.

1. вы́нас, -су м.;

2. (способ запряжки) а) (сбоку) прыпрэ́жка, -кі ж.; б) (гуськом) цу́гам, наўсця́ж;