Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вызва́нивать несов. вызво́ньваць.

вы́званный вы́кліканы, вы́званы;

вы́звать сов., в разн. знач. вы́клікаць, мног. павыкліка́ць, вы́зваць, мног. павызыва́ць;

вы́звать к нача́льнику вы́клікаць (вы́зваць) да нача́льніка;

вы́звать сомне́ние вы́клікаць сумне́нне;

вы́звать вражду́ ме́жду друзья́ми вы́клікаць варо́жасць памі́ж сябра́мі;

э́то не вы́звало затрудне́ний гэ́та не вы́клікала ця́жкасцей;

вы́звать на разгово́р вы́клікаць (вы́зваць) на размо́ву;

вы́звать на соревнова́ние вы́клікаць (вы́зваць) на спабо́рніцтва;

вы́звать ра́дость вы́клікаць ра́дасць;

вы́звать к жи́зни вы́клікаць да жыцця́;

вы́зваться вы́звацца, падрадзі́цца, узя́цца, падахво́ціцца.

вы́звездить сов. (о небе) безл., разг. стаць зо́рна; вы́зарыцца;

уже́ давно́ вы́звездило ужо́ даўно́ ста́ла зо́рна (вы́зарылася).

вы́зволенный прост. вы́слабанены;

вы́зволить сов., прост. вы́слабаніць;

вы́зволиться вы́слабаніцца;

вызволя́ть несов., прост. выслабаня́ць;

вызволя́ться возвр., страд. выслабаня́цца.