вы́рубка ж.

1. (действие) высяка́нне, -ння ср., вы́сечка, -кі ж.; выру́бліванне, -ння ср.; вы́рубка, -кі ж.; см. выруба́ть;

2. (вырубленное место) прост. вы́сечка, -кі ж.;

3. (зарубка) зару́бка, -кі ж., засе́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)