удочеря́ть
Verbum
анлайнавы слоўнікудочеря́ться
у́дочка ву́да, -ды
◊
заки́нуть у́дочку закі́нуць ву́ду (ву́дачку);
пойма́ть на у́дочку злаві́ць на ву́ду (ву́дачку);
попа́сться на у́дочку папа́сціся на ву́ду (ву́дачку);
смота́ть у́дочки скруці́ць (змата́ць) ву́ды.
удра́ть
удружа́ть
1. удру́жваць;
2.
удружи́ть
1. удружы́ць;
2.
ну и удружи́л он мне свои́м непро́шенным непро́шеным вмеша́тельством ну і ўдружы́ў (зрабі́ў ла́ску) ён мне сваі́м няпро́шаным умяша́ннем.
удруча́ть
э́ти обстоя́тельства в осо́бенности удруча́ли его́ гэ́тыя абста́віны асаблі́ва гнялі́ (прыгнята́лі, прыгне́чвалі, засмуча́лі, засму́чвалі) яго́;
удруча́ться засмуча́цца, засму́чвацца;
удруча́ющий
1.
2.
удруча́ющий вид засмуча́льны вы́гляд;
удруча́ющая тишина́ ця́жкая (гнятлі́вая) цішыня́;
удруче́ние