удружи́ть сов., разг.

1. удружы́ць;

2. ирон. удружы́ць, узы́чыць, зрабі́ць ла́ску;

ну и удружи́л он мне свои́м непро́шенным непро́шеным вмеша́тельством ну і ўдружы́ў (зрабі́ў ла́ску) ён мне сваі́м няпро́шаным умяша́ннем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)