удруча́ющий

1. прич. які́ (што) гняце́, які́ (што) прыгнята́е, які́ (што) прыгне́чвае; які́ (што) засмуча́е, які́ (што) засму́чвае; см. удруча́ть;

2. прил. засмуча́льны; (тягостный, гнетущий) ця́жкі, гнятлі́вы;

удруча́ющий вид засмуча́льны вы́гляд;

удруча́ющая тишина́ ця́жкая (гнятлі́вая) цішыня́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)