Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уби́йца забо́йца, -цы м. и ж.

убира́ние ср.

1. прыма́нне, -ння ср.; забіра́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср., скру́чванне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.;

2. прыбіра́нне, -ння ср.;

3. убіра́нне, -ння ср., прыбіра́нне, -ння ср.;

4. убо́рка, -кі ж., убіра́нне, -ння ср.; збіра́нне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; хава́нне, -ння ср.;

5. убіра́нне, -ння ср., умяшчэ́нне, -ння ср.;

6. прыма́нне, -ння ср., устаране́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср., зніма́нне, -ння ср.; выдале́нне, -ння ср., выганя́нне, -ння ср., праганя́нне, -ння ср.; см. убира́ть;

убира́ть несов.

1. (прочь) прыма́ць; (забирать) забіра́ць; (снимать, свёртывать) здыма́ць, скру́чваць; (поднимать) падыма́ць;

2. (приводить в порядок) прыбіра́ць;

3. (украшать) убіра́ць, прыбіра́ць;

4. (о полевых культурах) убіра́ць; (собирать) збіра́ць; (складывать) склада́ць, скла́дваць; (прятать) хава́ць;

5. (умещать) убіра́ць, умяшча́ць;

6. перен. (устранять) прыма́ць, устараня́ць; (с работы, с должности) здыма́ць, зніма́ць; (удалять) выдаля́ць, выганя́ць, праганя́ць; см. убра́ть;

убира́ться

1. (управляться) разг. упраўля́цца, спраўля́цца; упарадко́ўвацца;

убира́ться с хле́бом упраўля́цца (упарадко́ўвацца) са збо́жжам;

2. уст. (укладываться) укла́двацца; (умещаться) убіра́цца; умяшча́цца; (влезать) ула́зіць;

слова́ убира́ются в одну́ строку́ сло́вы ўмяшча́юцца (убіра́юцца) у адзі́н радо́к;

3. (украшаться) убіра́цца, прыбіра́цца;

го́род убира́лся к пра́зднику го́рад убіра́ўся (прыбіра́ўся) да свя́та;

4. (уходить, уезжать) разг. выбіра́цца;

убира́йтесь отсю́да! выбіра́йцеся адгэ́туль!;

убира́йтесь подобру́-поздоро́ву выбіра́йцеся паку́ль цэ́лыя;

5. страд. прыма́цца; забіра́цца; здыма́цца, скру́чвацца; падыма́цца, прыбіра́цца; убіра́цца; збіра́цца; склада́цца, скла́двацца; хава́цца; умяшча́цца; прыма́цца, устараня́цца; здыма́цца, зні́мацца; выдаля́цца, выганя́цца, праганя́цца; см. убира́ть.

уби́тость прыбі́тасць, -ці ж., прыгне́чанасць, -ці ж., ро́спач, -чы ж.; см. уби́тый 3;

уби́тый

1. (умерщвлённый) забі́ты, мног. пазабіва́ны;

2. перен. (уничтоженный) зні́шчаны;

3. перен. (глубоко огорчённый чем-л., приведённый в отчаяние) прыбі́ты, прыгне́чаны, прыве́дзены ў ро́спач; (ошеломлённый) ашало́млены;

4. перен. (потраченный на что-л.), разг. патра́чаны; (издержанный — ещё) расхо́даваны, вы́даткаваны; (о времени) змарнава́ны;

5. (уплотнённый, утрамбованный) разг. убі́ты, утрамбава́ны;

6. (покрытый) карт., разг. пабі́ты;

7. (выражающий огорчение, отчаяние, подавленность) прыгне́чаны, прыбі́ты, су́мны;

уби́тый вид прыгне́чаны (су́мны) вы́гляд;

8. сущ. забі́ты, -тага м.;

у проти́вника большо́е коли́чество уби́тых у праці́ўніка вялі́кая ко́лькасць забі́тых;

спит как уби́тый спіць як забі́ты;

молчи́т как уби́тый маўчы́ць як забі́ты;

хо́дит как уби́тый хо́дзіць прыгне́чаны (прыбі́ты, су́мны);

уби́тый го́рем прыгне́чаны (прыбі́ты) го́рам.

уби́ть сов.

1. (умертвить) забі́ць, мног. пазабіва́ць;

уби́ть напова́л забі́ць напава́л;

2. перен. (уничтожить) зні́шчыць;

3. перен. (глубоко огорчить, привести в отчаяние) прыбі́ць, прыгне́сці, прыве́сці ў ро́спач; (ошеломить) ашаламі́ць, агало́мшыць;

это изве́стие его уби́ло гэ́та ве́стка яго́ прыбі́ла (прыгняла́, прывяла́ ў ро́спач);

4. перен., разг. (потратить на что-л.) патра́ціць; (издержать — ещё) расхо́даваць, вы́даткаваць; (о времени) змарнава́ць;

уби́ть мно́го эне́ргии на что́-л. патра́ціць шмат эне́ргіі на што-не́будзь;

5. (уплотнить, утрамбовать) разг. убі́ць, утрамбава́ць;

6. (покрыть) карт., разг. пабі́ць;

уби́ть туза́ ко́зырем пабі́ць туза́ ко́зырам;

уби́ть вре́мя змарнава́ць час;

уби́ть мо́лодость змарнава́ць маладо́сць;

убе́й меня́ бог забі́ мяне́ бог;

уби́ть бобра́ ашука́цца;

уби́ться разг. забі́цца; (удариться) прост. уда́рыцца;

он уби́лся, упа́в с ло́шади ён забі́ўся, звалі́ўшыся з каня́.

ублаготворе́ние уст., прост. задавальне́нне, -ння ср.;

ублаготворённый задаво́лены;