уме́ршая в знач. сущ. нябо́жчыца, -цы ж.;
уме́рший
1. які́ (што) памёр, паме́рлы;
вчера́ уме́рший які́ (што) памёр учо́ра, паме́рлы ўчо́ра;
2. в знач. сущ. нябо́жчык, -ка м.
умерщвле́ние
1. умярцве́нне, -ння ср.; забіццё, -цця́ ср.; неоконч. забіва́нне, -ння ср.; (убийство) забо́йства, -ва ср.;
2. (нерва и т. п.) змярцве́нне, -ння ср., амярцве́нне, -ння ср.;
3. перен. змярцве́нне, -ння ср.; утаймава́нне, -ння ср.; неоконч. утаймо́ўванне, -ння ср.;
умерщвлённый
1. (лишённый жизни) умярцвёны; (убитый) забі́ты, мног. пазабіва́ны;
2. (о нерве и т. п.) змярцвёны;
3. перен. змярцвёны; утаймава́ны;
умерщвля́ть несов.
1. (лишать жизни) умярцвя́ць; (убивать) забіва́ць;
2. (нерв и т. п.) змярцвя́ць;
3. перен. змярцвя́ць; утаймо́ўваць; см. умертви́ть;
умерщвля́ться страд.
1. умярцвя́цца; забіва́цца;
2. змярцвя́цца;
3. змярцвя́цца; утаймо́ўвацца; см. умерщвля́ть.
умеря́ть несов. змянша́ць, зме́ншваць; (сдерживать) стры́мліваць, сціша́ць; (укрощать) утаймо́ўваць;
кора́бль умеря́ет ход карабе́ль стры́млівае (сціша́е) ход; см. уме́рить;
умеря́ться
1. змянша́цца;
2. страд. змянша́цца, зме́ншвацца; стры́млівацца, сціша́цца; утаймо́ўвацца.
умести́ть сов. змясці́ць, умясці́ць;
умести́ться змясці́цца, умясці́цца.