Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

надруга́ться сов. наздзе́кавацца, насмяя́цца, накпі́ць (з каго, чаго); (оскорбить) знява́жыць, абра́зіць (каго, што); (обесчестить) абнясла́віць, знясла́віць, аганьбава́ць (каго, што); (изнасиловать) згва́лціць, згвалтава́ць.

надры́в м.

1. (действие) наддзіра́нне, -ння ср., надрыва́нне, -ння ср.; см. надрыва́ть 1;

2. в др. знач. надры́ў, -ры́ву м.;

верёвка с надры́вом вяро́ўка з надры́вам;

ка́шель с надры́вом ка́шаль з надры́вам;

душе́вный надры́в душэ́ўны надры́ў;

надрыва́ть несов.

1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку и т. п.) надрыва́ць;

надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;

2. (утомлять чрезмерным усилием) надрыва́ць, падрыва́ць;

надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;

надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;

надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;

надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;

надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);

надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;

надрыва́ться

1. наддзіра́цца; надрыва́цца;

2. надрыва́цца, падрыва́цца;

надрыва́ться со́ смеху надрыва́цца ад сме́ху;

се́рдце (душа́) надрыва́ется сэ́рца (душа́) надрыва́ецца;

3. страд. наддзіра́цца; надрыва́цца; падрыва́цца; см. надрыва́ть;

надры́вистый надры́вісты;

надры́вно нареч. надры́ўна;

надры́вный надры́ўны.

надса́да ж., прост.

1. (натуга) нату́га, -гі ж.;

2. (надрыв) надры́ў, -ры́ву м.;

ка́шель с надса́дой ка́шаль з надры́вам;

надса́дный

1. нату́жны;

2. надры́ўны; см. надса́да.

надса́женный прост. надарва́ны;