нала́вливать
Verbum
анлайнавы слоўнікнала́вливаться
налага́ть
налага́ть наказа́ние наклада́ць (накла́дваць) ка́ру (пакара́нне);
налага́ть взыска́ние наклада́ць (накла́дваць) спагна́нне;
налага́ть обя́занность наклада́ць (накла́дваць) абавя́зак; (обязывать) абавя́зваць;
налага́ть запреще́ние наклада́ць (накла́дваць) забаро́ну, забараня́ць;
налага́ть штраф (на кого) наклада́ць (накла́дваць) штраф (на каго), штрафава́ць;
налага́ться
нала́дить
1. нала́дзіць,
2. (заладить)
нала́дить своё зала́дзіць сваё;
нала́диться
1. нала́дзіцца; упара́дкавацца;
2. (повадиться)
нала́дка
нала́дочный
нала́дчик
нала́дчица нала́дчыца, -цы