Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наеда́ть несов., прост. наяда́ць;

наеда́ться наяда́цца.

наедине́ нареч. сам-на́сам; (в одиночестве) на адзіно́це, на само́це;

быть наедине́ быць аднаму́ (адно́й, адны́м);

мы бы́ли наедине́ мы былі́ адны́;

поговори́м наедине́ пагаво́рым сам-на́сам.

нае́зд

1. нае́зд, -ду м.;

быва́ть нае́здом быва́ць нае́здам;

2. (набег) нае́зд, -ду м., набе́г, -гу м.; (нападение) напа́д, -ду м.

нае́здить сов.

1. в разн. знач. нае́здзіць; (дорогу — ещё) аб’е́здзіць;

шофёр нае́здил на э́той маши́не ты́сячу киломе́тров шафёр нае́здзіў на гэ́тай машы́не ты́сячу кіламе́траў;

2. (лошадь) аб’е́здзіць;

нае́здиться разг. нае́здзіцца;

нае́здка ж. (лошади) аб’е́зджванне, -ння ср.;

нае́здник

1. (ездок) яздо́к, род. ездака́ м.; (всадник) ко́ннік, -ка м.;

2. (тренер лошади) спец. нае́знік, -ка м.;

нае́здница ж.

1. яздо́к, род. ездака́ м.;

2. спец. нае́зніца, -цы ж.;

нае́здничать несов.

1. (ездить верхом) е́здзіць (ве́рхам);

2. (совершать набеги на неприятеля) уст. рабі́ць набе́гі, напада́ць;