Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наш

1. мест., м. наш (ж., ср. на́ша, мн. на́шы);

на́ша могу́чая Ро́дина на́ша магу́тная Радзі́ма;

у них о́пыта бо́льше нашего у іх во́пыту больш, чым у нас;

2. сущ. наш, -шага м., мн. на́шы, -шых;

поживёшь у наших пажыве́ш у на́шых;

он стал нашим ён стаў (зрабі́ўся) на́шым;

наша взяла́! на́ша ўзяло́!;

и нашим и ва́шим і на́шым і ва́шым;

наше вам (почте́ние) шутл. на́ша вам шанава́нне (пава́га, прывіта́нне);

не ме́ньше нашего не менш, як у нас, не менш за нас;

это не наше де́ло (нас не каса́ется) гэ́та не на́ша спра́ва;

поживи́те с наше пажыві́це з на́ша (сто́лькі, як мы);

по-нашему па-на́шаму;

знай наших! ве́дай (знай) на́шых!;

бо́льше нашего больш, як у нас, больш за нас;

пусть зна́ют наших няха́й ве́даюць (зна́юць) на́шых;

наш брат (челове́к) наш брат (чалаве́к).

на́ша мест., см. наш 1.

нашага́ть сов., разг. нахадзі́ць, накро́чыць;

нашага́ться разг. нахадзі́цца, накро́чыцца.

нашали́ть сов. насваво́ліць, напраку́дзіць, нагарэ́знічаць;

нашали́ться разг. надурэ́цца, насваво́ліцца.

наша́ривать несов., разг. нама́цваць;

наша́рить сов. нама́цаць.

наша́ркать сов., разг. нашо́ргаць, наша́ркаць.

нашармака́ и нашаромы́жку нареч., прост. нашармака́, нашарамы́жку разг.