Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напа́дать сов. напа́даць.

напада́тьI несов. (падая, скопляться) напа́дваць.

напада́тьII несов. (на кого, что)

1. напада́ць; накі́двацца; апано́ўваць (каго, што);

2. (делать нападки) напада́ць;

3. (жадно набрасываться) прост. накі́двацца, кі́дацца;

4. (случайно обнаруживать) напада́ць, натыка́цца, натрапля́ць;

5. (внезапно охватывать) напада́ць, апано́ўваць (каго, што);

напада́ющий

1. прич. які́ (што) напада́е;

2. сущ., спорт. напада́ючы, -чага м.;

нападе́ние ср.

1. напа́д, -ду м., нападзе́нне, -ння ср.;

2. спорт. нападзе́нне, -ння ср.

напа́дки напа́дкі, -каў ед. нет.

напа́иваниеI напо́йванне, -ння ср.; см. напа́иватьI.

напа́иваниеII напа́йванне, -ння ср., уст. наліто́ўванне, -ння ср.; см. напа́иватьII.

напа́иватьI несов. (к напои́ть) напо́йваць.

напа́иватьII несов. (к напая́ть) напа́йваць, уст. наліто́ўваць.