нае́здить сов.

1. в разн. знач. нае́здзіць; (дорогу — ещё) аб’е́здзіць;

шофёр нае́здил на э́той маши́не ты́сячу киломе́тров шафёр нае́здзіў на гэ́тай машы́не ты́сячу кіламе́траў;

2. (лошадь) аб’е́здзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)