надрыва́ть
1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку
надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;
2. (утомлять чрезмерным усилием) надрыва́ць, падрыва́ць;
надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;
надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;
◊
надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;
надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;
надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);
надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)