надры́в м.

1. (действие) наддзіра́нне, -ння ср., надрыва́нне, -ння ср.; см. надрыва́ть 1;

2. в др. знач. надры́ў, -ры́ву м.;

верёвка с надры́вом вяро́ўка з надры́вам;

ка́шель с надры́вом ка́шаль з надры́вам;

душе́вный надры́в душэ́ўны надры́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)