настира́ть
Verbum
анлайнавы слоўнікнастира́ться
насти́рывать
насти́рываться
насти́чь
1. (догнать) дагна́ць, нагна́ць;
2.
враго́в насти́гла справедли́вая ка́ра во́рагаў спасці́гла справядлі́вая ка́ра.
на́стланный
1. насла́ны,
2. (намощённый) намо́шчаны, насла́ны,
настла́ть
1. насла́ць,
2. (намостить) намасці́ць, насла́ць,
на́стовый шарпако́вы, шаро́навы.
насто́ечный насто́ечны.
насто́й насто́й, -то́ю