настла́ть сов.

1. насла́ць, мног. панасціла́ць;

2. (намостить) намасці́ць, насла́ць, мног. панасціла́ць; (покрыть) пакры́ць; (пол) палажы́ць; (мостовую камнем) вы́брукаваць, забрукава́ць; см. настила́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)