настила́ть
1. насціла́ць;
2. (мостить) масці́ць, намо́шчваць, насціла́ць; (покрывать) крыць; (пол) кла́сці; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць;
настила́ть мостову́ю масці́ць ву́ліцу;
настила́ть кры́шу крыць страху́;
настила́ть парке́т кла́сці парке́т;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)