Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́ходить сов.

1. (исходить) вы́хадзіць, абхадзі́ць;

2. (добиться выздоровления) вы́хадзіць;

3. (вырастить) вы́няньчыць, мног. павыня́ньчваць, вы́гадаваць, мног. павыгадо́ўваць.

выходи́ть несов., в разн. знач. выхо́дзіць; см. вы́йти.

вы́ходитьсяI сов. (выздороветь) прост. вы́хадзіцца, акрыя́ць, ачуня́ць.

вы́ходитьсяII сов. (перебродить) разг., спец. вы́хадзіцца, перабрадзі́ць.

вы́ходка ж. вы́хадка, -кі ж.; разг. вы́брык, -ку м.;

выходна́я сущ. выхадна́я, -но́й ж.;

она́ сего́дня выходна́я яна́ сёння выхадна́я;

выходно́й

1. прил., в разн. знач. выхадны́;

выходно́й день выхадны́ дзень;

выходна́я оде́жда выхадно́е адзе́нне;

выходно́е посо́бие выхадна́я дапамо́га;

выходно́й трансформа́тор техн. выхадны́ трансфарма́тар;

выходны́е све́дения (да́нные) выхадны́я зве́сткі (да́дзеныя);

2. сущ. выхадны́, -но́га м.;

выходя́щий

1. прич. які́ (што) выхо́дзіць;

2. сущ., карт., в др. знач. выхадны́, -но́га м.;

из ря́да вон выходя́щий асаблі́вы, надзвыча́йны.

вы́хоженный

1. (исхоженный) разг. вы́хаджаны, абхо́джаны;

2. (выздоровевший) разг. вы́хаджаны;

3. (выращенный) вы́няньчаны, вы́гадаваны.

выхола́живать несов., прост. высту́джваць;