ука́лывать
Verbum
анлайнавы слоўнікука́лываться
укарау́ленный упільнава́ны;
укарау́лить
ука́танный
1. уе́зджаны, аб’е́зджаны, абабі́ты, утрамбава́ны;
2. зва́лены, ува́лены;
3. зае́зджаны, заму́чаны;
уката́ть
1. (дорогу) уе́здзіць, аб’е́здзіць, абабі́ць, утрамбава́ць;
2. (войлок) звалі́ць, увалі́ць;
3. (замучить ездой)
◊
уката́ли си́вку круты́е го́рки быў конь, ды з’е́здзіўся;
уката́ться
1. (о дороге) уе́здзіцца, аб’е́здзіцца, абабі́цца, утрамбава́цца;
2. (о войлоке) звалі́цца, увалі́цца.
укати́ть
1. (угнать, катя) пакаці́ць; (выкатить) вы́каціць,
2. (уехать)
укати́ться пакаці́цца; (выкатиться) вы́каціцца,
ука́тка
1. (действие) уе́зджванне, -ння
2. зва́льванне, -ння
3. (снаряд для укатывания дороги) като́к, -тка́