Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

убо́р м. убо́р, -ру м.; убра́нне, -ння ср.;

головно́й убо́р галаўны́ ўбор.

убо́ристо нареч. спо́рна, дро́бна; сці́сла;

убо́ристо писа́ть дро́бна (сці́сла) піса́ць;

убо́ристость спо́рнасць, -ці ж.; сці́сласць, -ці ж.;

убо́ристый спо́рны, дро́бны; (сжатый) сці́слы;

убо́ристая печа́ть спо́рны (дро́бны) друк;

убо́ристый шрифт спо́рны (дро́бны) шрыфт;

убо́ристый по́черк сці́слы по́чырк.

убо́рка ж.

1. с.-х. убо́рка, -кі ж.;

2. (действие) прыма́нне, -ння ср.; забіра́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср.; скру́чванне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; прыбіра́нне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; збор, род. збо́ру м.; неоконч. збіра́нне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; хава́нне, -ння ср.; см. убира́ть 1—4.

убо́рная в разн. знач. прыбіра́льня, -ні ж.

убо́рочный с.-х. убо́рачны.

У́борть р. У́барць, -ці ж.

убо́рщик прыбіра́льшчык, -ка м.;

убо́рщица прыбіра́льшчыца, -цы ж.