Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

убавля́ть несов.

1. убаўля́ць, забаўля́ць; (уменьшать) змянша́ць, памянша́ць; (отбавлять) убаўля́ць, адбаўля́ць;

2. (делать у́же или короче) павужа́ць; пакаро́чваць;

3. (в весе) ме́ншаць, убаўля́цца, убыва́ць; см. уба́вить;

убавля́ться

1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;

2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;

4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть 1, 2.

убаю́канный

1. укалыха́ны, закалыха́ны, залюля́ны;

2. перен. заспако́ены;

убаю́кать сов.

1. укалыха́ць, закалыха́ць, залюля́ць;

2. перен. (успокоить) заспако́іць; см. убаю́кивать;

убаю́каться укалыха́цца, закалыха́цца; (уснуть) засну́ць;

убаю́кивание

1. укалы́хванне, -ння ср.; закалы́хванне, -ння ср., люля́нне, -ння ср.;

2. перен. заспако́йванне, -ння ср.;

убаю́кивать несов.

1. укалы́хваць, закалы́хваць, люля́ць;

2. перен. (успокаивать) заспако́йваць;

убаю́кивать себя́ наде́ждой заспако́йваць сябе́ надзе́яй;

убаю́киваться

1. укалы́хвацца, закалы́хвацца; (засыпать) засына́ць;

2. страд. укалы́хвацца, закалы́хвацца, люля́цца; заспако́йвацца; см. убаю́кивать;

убаю́кивающий

1. прич. які́ (што) укалы́хвае, які́ (што) закалы́хвае, які́ (што) люля́е; які́ (што) заспако́йвае; см. убаю́кивать;

2. прил. укалы́хваючы, закалы́хваючы;

3. прил., перен. заспако́йваючы;

убаю́кивающий моти́в заспако́йваючы маты́ў.

убега́ние ср.

1. бяга́, -гі́ ж.; выбяга́нне, -ння ср.; адбяга́нне, -ння ср.; забяга́нне, -ння ср.;

2. уцяка́нне, -ння ср.; збяга́нне, -ння ср.; см. убега́ть;