Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

укрепля́ть несов., в разн. знач. умацо́ўваць; (прикреплять — ещё) прымацо́ўваць;

укрепля́ть плоти́ну умацо́ўваць плаці́ну;

укрепля́ть ме́стность воен. умацо́ўваць мясцо́васць;

укрепля́ть була́вкой прымацо́ўваць шпі́лькай;

укрепля́ться

1. в разн. знач. умацо́ўвацца; (прикрепляться — ещё) прымацо́ўвацца;

здоро́вье укрепля́ется здаро́ўе ўмацо́ўваецца;

батальо́н укрепля́ется о́коло мо́ста́ батальён умацо́ўваецца каля́ мо́ста;

2. страд. умацо́ўвацца; прымацо́ўвацца; см. укрепля́ть;

укрепля́ющий

1. прич. які́ (што) умацо́ўвае; які́ (што) прымацо́ўвае;

2. прил. умацава́льны.

укро́мно нареч. заці́шна; (уютно) уту́льна; (тихо) ці́ха;

укро́мность заці́шнасць, -ці ж.; уту́льнасць, -ці ж.;

укро́мный заці́шны; (уютный) уту́льны; (тихий) ці́хі;

укро́мный уголо́к заці́шны (ці́хі) куто́к.

укро́п бот. кроп, род. кро́пу м.;

укро́пный кро́павы.

укроти́тель утаймава́льнік, -ка м.; (дрессировщик) дрэсіро́ўшчык, -ка м.;

укроти́тельница утаймава́льніца, -цы ж.; дрэсіро́ўшчыца, -цы ж.;