Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́колотка ж.

1. (действие) разг., спец. выбіва́нне, -ння ср.;

2. спец. выбіва́чка, -кі ж.

вы́колотый вы́калаты;

вы́колоть сов. вы́калаць, мног. павыко́лваць;

(темно́) хоть глаз вы́коли (цёмна) хоць во́ка вы́калі;

вы́колоться вы́калацца.

вы́колоченный

1. вы́біты, мног. павыбіва́ны; абабі́ты, вы́калачаны;

2. вы́цягнуты;

3. вы́гнаны; вы́біты; см. вы́колотить.

вы́колупанный вы́калупаны, мног. павыкалу́пліваны;

вы́колупать сов., прост. вы́калупаць, мног. павыкалу́пліваць;

вы́колупнуть сов., однокр. вы́калупнуць.

выколу́пывание выкалу́пліванне, -ння ср.;

выколу́пывать несов., прост. выкалу́пліваць;