вы́колотить сов.

1. вы́біць, мног. павыбіва́ць; (снопы — обычно) абабі́ць, вы́калаціць;

2. перен. (получить путём принуждения) разг. вы́цягнуць, мног. павыця́гваць;

3. перен. (заработать) прост. вы́гнаць, вы́біць;

◊

вы́колотить дурь из головы́ вы́біць дур з галавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)