Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уру́ть бот. шышня́к, -ку́ м.

урча́ние бурча́нне, -ння ср.; буркава́нне, -ння ср.; бурката́нне, -ння ср.; журча́нне, -ння ср.;

урча́ть несов. (ворчать) бурча́ць; (ворковать) буркава́ць; (рокотать) бурката́ць; (журчать) журча́ць.

урыва́ть несов., разг., в разн. знач. урыва́ць; см. урва́ть;

урыва́ться страд. урыва́цца.

уры́вками нареч. уры́ўкамі, пры́хваткамі.

уры́вок уст., прост. уры́вак, род. уры́ўка м.;

уры́вочный разг. уры́вачны.

урю́к уру́к, -ку м.;

урю́ковый, урю́чный уру́кавы.