урва́ть сов., разг., в разн. знач. уварва́ць;

урва́ть клок се́на уварва́ць жме́ню се́на;

урва́ть свобо́дную мину́ту для разгово́ра уварва́ць во́льную хвілі́ну для размо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)