умозаключи́ть сов. зрабі́ць вы́вад, вы́весці.
умозре́ние ср.
1. филос. разумо́васць, -ці ж.; абстра́кцыя, -цыі ж.;
2. (абстрактное рассуждение) абстра́ктнае разважа́нне; разумо́васць, -ці ж.;
умозри́тельность книжн. разумо́васць, -ці ж.; абстра́ктнасць, -ці ж.;
умозри́тельный книжн. разумо́вы; абстра́ктны.
умоли́ть сов. умалі́ць, упрасі́ць.
у́молк / без у́молку не змаўка́ючы (не сціха́ючы).
умолка́ть несов., в разн. знач. змаўка́ць, замаўка́ць; (утихать — ещё) сціха́ць.
умо́лкнуть сов., в разн. знач. змо́ўкнуць, замо́ўкнуць; (утихнуть — ещё) сці́хнуць.
умоло́т с.-х. умало́т, -ту м.;
умоло́тный с.-х. умало́тны.