Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

упо́ристый разг. упа́рты, цвёрды; (настойчивый) насто́йлівы;

упо́рно нареч. упа́рта, цвёрда;

упо́рность упа́ртасць, -ці ж., цвёрдасць, -ці ж.; насто́йлівасць, -ці ж.;

упо́рный

1. (служащий для упора) упо́рны;

2. (стойкий) упа́рты, цвёрды; (настойчивый) насто́йлівы;

3. (крепкий, твёрдый) уст. непада́тлівы, цвёрды, мо́цны;

упо́рство ср., в разн. знач. упа́ртасць, -ці ж.;

упо́рствовать несов. упа́рціцца, упіра́цца.

упорхну́ть сов. пы́рхнуць, паляце́ць; (вылететь) вы́пырхнуць, вы́лецець.

упоря́дочение упара́дкаванне, -ння ср.;

упоря́доченный упара́дкаваны;

упоря́дочивать несов. упарадко́ўваць;