упо́рный
1. (служащий для упора) упо́рны;
2. (стойкий) упа́рты, цвёрды; (настойчивый) насто́йлівы;
3. (крепкий, твёрдый)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
упо́рный
1. (служащий для упора) упо́рны;
2. (стойкий) упа́рты, цвёрды; (настойчивый) насто́йлівы;
3. (крепкий, твёрдый)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)