укоренённый укаранёны;
Verbum
анлайнавы слоўнікукорени́вшийся
1. 
2. 
укорени́ть 
укорени́ться 
укореня́ть 
укореня́ться 
укори́зна 
укори́зненно 
укори́зненность дако́рлівасць, -ці 
укори́зненный дако́рлівы.
укоренённый укаранёны;
укорени́вшийся
1. 
2. 
укорени́ть 
укорени́ться 
укореня́ть 
укореня́ться 
укори́зна 
укори́зненно 
укори́зненность дако́рлівасць, -ці 
укори́зненный дако́рлівы.