Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

odb.

= odbiorca — атрымальнік

odbarwiać

незак. пазбаўляць колеру, абясколерваць

odbarwić

зак. пазбавіць колеру; абясколерыць

odbąknąć

зак. прамармытаць (буркнуць) [у адказ]

odbębnić

зак.

1. адбарабаніць; выканаць на барабане;

2. перан. разм. адбубніць; адрабіцца; зрабіць абы з рук

odbicie

odbici|e

н.

1. адбіццё;

kąt ~a фіз. вугал адбіцця;

2. адлюстраванне, адбітак;

~e rzeczywistości — адлюстраванне рэчаіснасці;

teoria ~a філ. тэорыя адлюстравання;

3. перан. адбітак, след;

~e czasu — адбітак (след) часу;

4. водгук, водгулле;

5. навіг. адчальванне, адплыванне

odbić

зак.

1. адбіць;

odbić cios — адбіць (парыраваць) удар;

2. адлюстраваць, адбіць;

3. палігр. аддрукаваць;

4. навіг. адчаліць;

odbić dziewczynę (chłopaka) — адбіць у каго дзяўчыну (хлопца)

odbić się

odbi|ć się

зак.

1. адбіцца, адскочыць;

piłka się ~ła — мяч адскочыў (адбіўся);

2. адлюстравацца, адбіцца;

w wodzie ~ł się blask księżyca — у вадзе адлюстравалася (адбілася) святло месяца;

~ć się głośnym echem — адбіцца моцным рэхам;

3. адпіхнуцца;

4. навіг. адчаліць;

5. безас. адрыгнуцца;

~ło mu się — яму адрыгнулася

odbiec

odbie|c

зак.

1. адбегчы; адысці;

2. адхіліцца;

autor ~gł od tematu — аўтар адступіў (адышоў, адхіліўся) ад тэмы

odbiegać

незак.

1. адбягаць, адыходзіць;

2. адхіляцца;

odbiegać od tematu — адхіляцца ад тэмы