Verbum

oddać

зак.

1. аддаць;

oddać dług — аддаць доўг;

oddać życie za kogo/co аддаць жыццё за каго/што;

oddać honory вайск. аддаць чэсць (пашану);

oddać każdemu według uczynków — аддаць кожнаму па заслугах; аддаць належнае;

oddać do terminu — аддаць вучыцца [да майстра];

2. перан. перадаць;

3. фізіял.. званітаваць, вырваць;

4. фізіял.

oddać stolec — мець стул;

oddać rękę — выйсці замуж за каго;

oddać ducha — аддаць Богу душу; памерці;

trzeba oddać sprawiedliwość — трэба аддаць належнае;

oddać komu przysługę — зрабіць каму паслугу

oddać się

зак.

1. аддацца;

oddać się do niewoli — здацца ў палон;

2. прысвяціць;

oddać się nauce — прысвяціць сябе навуцы;

oddać się pijaństwu — пусціцца ў п’янства, п’янстваваць

oddalać

незак.

1. аддаляць;

2. адпраўляць, звальняць, здымаць з пасады

oddalać się

незак. аддаляцца

oddalenie

н. аддаленне; выдаленне;

w ~u — на адлегласці

oddalić

зак.

1. аддаліць, выдаліць;

2. адправіць, звольніць, зняць з пасады

oddalić się

зак. аддаліцца; адысці

oddalony

1. аддалены; далёкі;

wioska jest ~a 20 km od miasta — вёска на 20 км аддалена ад горада;

2. звольнены;

~y z zajmowanego stanowiska — звольнены з пасады

oddanie

н.

1. зварот, аддача;

oddanie pod sąd — адданне пад суд;

oddanie do użytku — увядзенне ў карыстанне;

oddanie długu — зварот доўгу;

2. адданне, аддача, перадача;

oddanie własnymi słowami — перадача ўласнымі словамі;

3. адданасць; вернасць

oddany

1. аддадзены;

2. адданы, верны