Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

odma

ж. мед. пнеўматоракс

odmalować

зак.

1. намаляваць, адлюстраваць, паказаць;

2. перан. перадаць

odmarsz, ~u

м. вайск. адпраўка, выступленне

odmarzać

незак. [odmar-zać]

1. адмярзаць;

2. адтаваць, адтайваць

odmarznąć

зак. [odmar-znąć]

1. адмерзнуць;

2. адтаць, адтануць

odmaszerować

зак. адмаршыраваць

odmawiać

odmawia|ć

незак.

1. (komu czego) адмаўляць;

nie ~ć pomocy — не адмаўляць у дапамозе;

~ć zgody — не пагадзіцца;

komu rozumu — адмаўляць каму ў розуме; не прызнаваць у кім розуму;

nogi ~ją mi posłuszeństwa — у мяне ногі не слухаюцца;

~ć sobie czego — адмаўляць сабе ў чым;

2. гаварыць; прамаўляць;

~ć pacierze (modlitwę) — гаварыць (чытаць) пацеры (малітву)

odmęt, ~u

м.

1. бяздонне, бездань; вір; прорва;

~y morskie — марская бездань;

2. перан. хаос, мітусня, сумятня, замяшанне

odmiana

odmian|a

ж.

1. перамена, змена;

dla ~y — а) для разнастайнасці; б) у адрозненне; наадварот;

2. разнавіднасць, тып, від;

najmodniejsza ~a kratki — самая модная клетка (пра ўзор тканіны);

3. грам. скланенне (назоўніка); спражэнне (дзеяслова)

odmiatać

незак. адмятаць