Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
aąbcdeęfghijklłmnoóprsśtuwyzźż

odsapnąć

зак. перадыхнуць, адсапціся

odsączyć

зак. адцадзіць

odsądzać

незак.

1. адмаўляць каму ў чым; не прызнаваць за кім чаго;

odsądzać kogo od talentu — адмаўляць каму ў таленце;

2. уст. пазбаўляць права праз суд

odsądzić

зак.

1. адмовіць каму ў чым; не прызнаць за кім чаго;

2. уст. пазбавіць права праз суд;

odsądzić kogo od czci i wiary — абняславіць чыё добрае імя

odsegregować

незак. адсартаваць

odseparować

зак. аддзяліць

odseparowywać

незак. аддзяляць

odsetek

odset|ek

м. працэнт, адсотак;

znaczny ~ek ludności — вялікі (значны) працэнт насельніцтва;

~ki proste — простыя працэнты;

~ki składane — складаныя працэнты;

spłata ~ek — выплата працэнтаў

odsetka

ж.; гл. odsetek

odsetkowy

працэнтавы, адсоткавы