odbić się

odbi|ć się

зак.

1. адбіцца, адскочыць;

piłka się ~ła — мяч адскочыў (адбіўся);

2. адлюстравацца, адбіцца;

w wodzie ~ł się blask księżyca — у вадзе адлюстравалася (адбілася) святло месяца;

~ć się głośnym echem — адбіцца моцным рэхам;

3. адпіхнуцца;

4. навіг. адчаліць;

5. безас. адрыгнуцца;

~ło mu się — яму адрыгнулася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)