Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

odrośl

м.; гл. odrostek

odróżniać

незак. адрозніваць, распазнаваць

odróżnić

зак. адрозніць, распазнаць

odróżnienie

odróżnieni|e

н. адрозненне;

w ~u od — у адрозненне ад

odruch, ~u

м.

1. рэфлекс;

odruch warunkowy (bezwarunkowy) — умоўны (безумоўны) рэфлекс;

2. імпульс; памкненне;

odruch serca — сардэчнае памкненне;

panować nad ~ami — валодаць сабой

odruchowo

мімаволі, мімавольна, міжвольна, інстынктыўна; рэфлектыўна

odruchowy

мімавольны, міжвольны, інстынктыўны; рэфлектыўны; рэфлекторны

odrutować

зак. замацаваць дротам

odrutowywać

незак. замацоўваць дротам

odryglować

зак.

1. адчыніць засаўку (замок);

2. адкрыць замок (у вінтоўцы)