odruch, ~u
м.
1. рэфлекс;
odruch warunkowy (bezwarunkowy) — умоўны (безумоўны) рэфлекс;
2. імпульс; памкненне;
odruch serca — сардэчнае памкненне;
panować nad ~ami — валодаць сабой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)