Verbum

odbyć

зак.

1. здзейсніць; правесці; ажыццявіць;

2. адбыць; прайсці;

odbyć praktykę (w fabryce) — прайсці практыку (на фабрыцы);

odbyć wartę — адбыць (адстаяць) варту;

odbyć służbę wojskową — адслужыць у войску

odbyć się

зак. адбыцца

odbyt, ~u

м.

1. уст. попыт, збыт;

odbyt na towar — попыт на тавар;

2. анат. задні праход

odbytnica

ж. анат. прамая кішка

odbyty

які адбыўся

odbywać

незак.

1. рабіць, ажыццяўляць, праводзіць;

2. адбываць, праходзіць;

гл. odbyć

odbywać się

незак. адбывацца; мець месца

odcedzać

незак. адцэджваць

odcedzić

зак. адцадзіць

odchodne

: na ~ym — перад самым адыходам (выхадам)