odbyć

зак.

1. здзейсніць; правесці; ажыццявіць;

2. адбыць; прайсці;

odbyć praktykę (w fabryce) — прайсці практыку (на фабрыцы);

odbyć wartę — адбыць (адстаяць) варту;

odbyć służbę wojskową — адслужыць у войску

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)