kołek
koł|ek
м.
1. калок, калочак;
2. драўляны кручок;
samotny jak ~ek — адзін, як палец; адзін душою; як таполя сярод поля;
zawiesić co na ~ku — адкласці што на доўгі час; адкласці да святога ніколі;
język mi ~kiem staje — язык анямеў; мову адняло;
~ki komu ciosać na głowie — дакучаць, назаляць, дапякаць каму
kołnierz
м.
1. каўнер;
kołnierz wykładany — адкладны каўнер;
2. тэх. манжэта; фланец;
za kołnierz nie wyleje — за каўнер не вылье; не дурны выпіць
koło
I koł|o
н.
1. круг, кола;
~o ratunkowe — выратавальны круг;
~o sterowe — рулявое (стырнавое) кола;
~o zębate тэх. зубчастае кола;
~o zapasowe — запасное кола;
2. кола; сфера;
~o rodzinne — сямейнае кола;
~a miarodajne — паінфармаваныя колы;
~a rządowe — урадавыя колы;
3. арганізацыя;
~o młodzieżowe — маладзёжная арганізацыя;
~o biegunowe — геагр. палярны круг;
błędne ~o — зачараванае кола;
piąte ~o u wozu — апошняя спіца ў калясніцы;
fortuna ~em się toczy — шчасце зменлівае
II
1. каля, ля;
koło domu — каля хаты;
będę tam koło godziny — я буду там на працягу гадзіны (цягам гадзіны);
2. каля; прыблізна;
ma koło pięćdziesięciu lat — яму каля пяцідзесяці;
było ich koło dwudziestu tysięcy — іх было каля дваццаці тысяч